در مجموعه ای از حوادث غیرمتقربه و ناگهانی، پرونده ورشکستگی مربوط به یک شرکت ارزهای دیجیتال ممکن است کنترل ناسا بر وویجر 1، یکی از مهم‌ترین فضاپیماها در تاریخ اکتشافات فضایی را تهدید کند.

در سال 1977، ناسا دو سفینه فضایی را برای کاوش در منظومه شمسی بیرونی، از جمله مشتری، زحل، اورانوس و نپتون به فضا پرتاب کرد. این فضاپیماها، وویجر 1 و وویجر 2، برای ثبت تصاویر دقیق، جمع‌آوری داده‌ها از جو سیارات، میدان‌های مغناطیسی و قمرها و ارسال این اطلاعات به زمین طراحی شده‌اند.
علاوه بر این، فضاپیمای وویجر پیامی منحصر به فرد به نام "نوشته طلایی" را نیز به همراه دارد. این نوشته حاوی مجموعه ای از صداها، تصاویر و پیام هایی است که نشان دهنده تنوع زندگی و فرهنگ روی زمین است. هدف آن برقراری ارتباط با موجودات هوشمند فرازمینی است که ممکن است در آینده با فضاپیما روبرو شوند. نوشته طلایی به دقت طراحی شده است تا بهترین های بشریت از جمله موسیقی، زبان ها، صداهای طبیعی و تصاویری از مناظر زمین و حیات وحش را به نمایش بگذارد.
پس از گذشت بیش از 45 سال، ماموریت وویجر یکی از مهم ترین ماموریت ها در تاریخ اکتشافات فضایی باقی مانده است. این دو فضاپیما هنوز عملیاتی هستند و داده ها را به زمین ارسال می کنند، حتی اگر اکنون بسیار دور از زمین هستند. تا 11 مارس 2023، فضاپیمای وویجر 1 تقریباً 23.4 میلیارد کیلومتر (14.5 میلیارد مایل) از زمین فاصله داشت، در حالی که فضاپیمای وویجر 2 تقریباً 19.3 میلیارد کیلومتر (12 میلیارد مایل) از زمین فاصله داشت.
با این حال، یک پرونده ورشکستگی مربوط به شرکتی به نام وویجر دیجیتال، که به مأموریت‌های ویجر ناسا مرتبط نیست، ممکن است وویجر 1 را از ناسا گرفته و به یک شرکت ارزهای دیجیتال معروف به بایننس بدهد. Voyager Digital یک رمز ارز رمزنگاری شده به نام VGX منتشر کرد که ادعا می کرد توسط پلوتونیوم-238 از RTG های وویجر 1 پشتیبانی می شود. اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) این شرکت را به کلاهبرداری و سوء مدیریت متهم کرد و استدلال کرد که VGX یک امنیت ثبت نشده است و شرکت وویجر دیجیتال هیچ حق قانونی برای استفاده از منبع تغذیه Voyager 1 به عنوان وثیقه ندارد.
علیرغم این اتهامات، یک قاضیه حوزه ورشکستگی در ایالات متحده، حکم داده است که SEC نمی تواند شرکت وویجر دیجیتال یا مشاوران آن را به دلیل صدور توکن های VGX به طلبکاران خود، به عنوان بخشی از طرح بازسازی خود مجازات کند. این بدان معناست که منبع انرژی وویجر 1 بسته به اینکه پرونده ورشکستگی چگونه پیش می‌رود، به طور بالقوه می‌تواند از ناسا به بایننس تغییر یابد.

اخیراً وویجر 1 با مشکلی در آنتن خود مواجه شد. ناسا با ارسال دستوراتی به وویجر 1 و بازگرداندن ارتباطات عادی، موفق به رفع این مشکل شد. با این حال، وویجر 1 و وویجر 2 هر دو 45 سال سن دارند و به خوبی از انتظارات عملیاتی پیش‌بینی‌شده خود فراتر رفته‌اند و توسط تشعشعات شدید کیهانی و ذرات فضای کوچک بمباران می‌شوند.

فضا محیطی خشن است و جای تعجب است که این فضاپیماها تا به امروز توانسته اند دوام بیاورند. اما حتی وویجر 1 هم محدودیت هایی دارد. توان خروجی پلوتونیوم-238 مورد بحث آن در طول زمان به دلیل تجزیه طبیعی مواد رادیواکتیو کاهش یافته است. بنابراین، انتظار می‌رود که ارتباط وویجر 1 در حدود سال 2025 با زمین کاملا قطع شود. یعنی زمانی که سطح انرژی الکتریکی آن به کمتر از حداقل مورد نیاز برای کار کردن با هر یک از ابزارهای آن کاهش می‌یابد.

امید است که دادگاه تصمیم بگیرد که کنترل فضاپیما را با ناسا حفظ کند، پیش از آنکه این فضاپیما به طور کلی قدرت خود را از دست بدهد. هنگامی که توان الکترکی وویجر از بین برود، انسان ها تمام ارتباط خود را با این فضاپیما از دست خواهند داد، اگرچه همچنان موقعیت تقریبی و فاصله آن از زمین توسط ستاره شناسان قابل حدس خواهد بود. به زودی ارتباط ما برای همیشه با این فضاپیمای خار ق العاده قطع خواهد شد اما شاید روزی روزگاری نوشته طلایی و پیام هایی موجود در فضاپیما توسط اشخاص یا موجودات دیگری در کهکشان پیدا شود. از این نظر، ماموریت‌های فضاپیماهای وویجر تا مدت‌ها پس از قطع ارتباط ادامه خواهند داشت، زیرا آنها پیامی را برای هر موجود هوشمند فرازمینی که ممکن است علاقه به تحقیق و جستجو در کیهان داشته باشد، حمل میکنند.